tussen haakjes en cursief
staat hier en daar
van de website-chief
wat commentaar
BRANDNETEL CXI.
(Terugblik op het Oudejaar).
Den Haag,
Weekblad "Paard en Paardenwereld",
nr. 52 d.d. 25-12-1924.
Het jaar loopt op z’n laatste beenen
En het sukkelt langzaam naar het end.
’t Is net of het, voor ‘t gaat verdwijnen,
Nog eventjes het hoofd omwendt.
Het rekt zich moeizaam op de teenen
En strekt den ouden strammen rug;
Zoo tuurt het Oudejaar ’n korte wijle
Langs d’afgelegden weg terug.
Heel even laait z’n fellen geest nog,
Als bij een laatsten kaars en vlam,
Als wilde het eens samenvatten
Wat het aan ons bracht of medenam.
Het vindt dien aanblik niet verheffend:
Zoo’n massa kwaad en zoo weinig goed…..
Dan schrijdt hij verder en zegt zachtjes:
’k Hoop dat het “Nieuwe” ’t beter doet”.
Wij nemen allen zoo’n terugblik
Ook in den kleinen paardenkring.
Het Oudejaar bracht op z’n wandeling
Aan ons ook menig leelijk ding.
Het maakte door z’n zware regenvlagen
Een modderpoel van bijna elke baan,
Zoodat het voor den zuiv’ren sportman
Te gek werd om er heen te gaan.
Het bracht ons de Duindigt-verhooging, (duurdere entree)
Mijn actie draaide uit op snert,
Zoodat d’entrée tot m’n ontzetting
In plaats van ’n knaak, ’n tientje werd!
Het bracht een nieuwe baan in Dordrecht,
Maar ach, wat hebben wij er an?
Als men die baan daar blijft negeeren,
Geloof ik dat ze sluiten kan.
Maar ’t Ouwejaar gaf ook wel goede dingen,
Zoo gaf ‘t, voor’t eerst in dit seizoen
Aan “Henriot” den eeretitel
Van Neêrlandsch draverkampioen!!
En dan de ruiterkampioenen
De eersten in een wereldstrijd
Zoo geeft dit den paardenmenschen
Ook wel reden tot tevredenheid.
Eén der officieren, Labouchére,
Dacht: ‘k Doe ’t nog eens alleen”;
Hij gaf z’n naam een fijn vernisje
Zoo dunnetjes er overheen.
Nog ligt ons versch in’t geheugen
Het gouden feest van ijz’ren Jan,
Waarbij wel bleek dat op het courseveld
Men d’ouden nog niet missen kan.
Het bracht een opbloei in het Noorden
Recordbezoek op Friesche baan;
Als Hollanders hun voorbeeld volgden,
Zou ’t hier vanzelve beter gaan.
Ook Rotterdam had niet te klagen,
En Schoorl begint in Maart al weer,
Ook Alkmaar hield zich stevig staande,
Wat wil m’n liefje nu nog meer?
Het Oudejaar kan rustig heengaan
En straks verdwijnen in het niet,
Ik meen dat het bij paardenmenschen
Geen slechten indruk achterliet.
Ik geef daarom den uitgediende
M’n allerbeste afscheidsgroet, maar
‘k Fluister, evenals het oudejaar:
‘k Hoop dat het “nieuwe”’t beter doet!!”
Claudy
Terug naar het overzicht van de gedichten
|
